St.Cathrine Monastery - The Holy Monastery of the God-trodden Mount Sinai, Saint Catherines Monastery

«Εἶπε Κύριος πρὸς Μωυσῆν· προπορεύου τοῦ λαοῦ καὶ νά, ἐγὼ θὰ βρίσκομαι ἐκεῖ, στὴν πέτρα τοῦ Χωρήβ, πρὶν ἀπὸ σένα, καὶ θὰ κτυπήσεις τὴν πέτρα καὶ θὰ ἐκβλύσει νερό, γιὰ νὰ ξεδιψάσει ὁ λαός» (βλ. Ἔξοδος ΙΖ΄, 5-6).

ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΠΡΟΦΗΤΟΥ ΗΛΙΑ

Στὸ ὄρος Χωρὴβ καὶ συγκεκριμένα στὸ σημεῖο ὅπου ἑνώνονται ἡ πορεία τῆς ἀρχαίας κλίμακος καὶ ὁ νεώτερος περιφερειακὸς δρόμος, ἐκτείνεται μικρὴ κοιλάδα ἀνάμεσα σὲ ὀρεινοὺς ὄγκους. Ἐκεῖ εὑρίσκεται τὸ παρεκκλήσι τοῦ Προφήτου Ἠλία, κτισμένο ἀκριβῶς στὴν εἴσοδο τοῦ μικροσκοπικοῦ σπηλαίου ὅπου ἐκεῖνος διέμεινε γιὰ λίγες ἡμέρες καὶ ἀξιώθηκε νὰ συνομιλήσει μὲ τὸν Θεὸ καὶ νὰ παρηγορηθεῖ ἀπὸ τὴν ἐπίσκεψή Του ἐν «φωνῇ αὔρας λεπτῆς». Ὁ τόπος ἀναφέρεται σὲ πηγὲς τοῦ 6^ου αἰῶνος ὡς προσκύνημα τοῦ «ἁγίου Ἠλία».

Ἡ ἱερότητα τοῦ ὄρους αὐτοῦ, δὲν μποροῦσε παρὰ νὰ προκαλέσει τοὺς Μοναχοὺς στὴν οἰκοδόμηση ναοῦ. Οἱ ἀρχαιολόγοι ἐν­τοπίζουν μὲ βεβαιότητα ἐρείπια ἐκκλησίας τοῦ 4^ου αἰῶνος, κτισμένη ἀπὸ τὸν προσκυνητὴ ὅσιο Ἰουλιανὸ ἀπὸ τὴν Μεσοποταμία περὶ τὸ 363 μ.Χ. καὶ στὴν ὁποία προσκύνησε καὶ ἡ Αἰθερία. Στὴν θέση της, ὁ Ἰουστινιανὸς ἀνήγειρε μεγαλοπρεπῆ ναό, ἀν­τάξιο τῆς αὐτοκρατορικῆς του ἰσχύος, λίγο μονάχα μικρότερο ἀπὸ τὸ Καθολικὸ τῆς Μο­νῆς. Στοὺς χρόνους τῆς πρώτης ἀκμῆς, τὸ προσκύνημα τῆς Κορυφῆς σφραγιζόταν τὶς νυκτερινὲς ὧρες, καὶ ἐθεωρεῖτο ἀδιανόητη ἡ διανυκτέρευση ἐκεῖ.

Ἐκτεθειμένη σὲ σεισμοὺς καὶ κεραυνούς, ἡ Βασιλικὴ κάποτε κατέρρευσε (πρὶν τὸν 12^ο αἰ.). Στὴν θέση τοῦ ἱεροῦ Βήματος κτίστηκε ταπεινὸ παρεκκλήσι, ποὺ μὲ τὴν σειρά του γνώρισε ἀλλεπάλληλες καταστροφὲς καὶ ἀνοικοδομήσεις. Τὸ σημερινὸ ξυλόστεγο μονόκλιτο παρεκκλήσι τῆς Κορυφῆς κτίστηκε στὰ 1935 ἀκριβῶς στὸ κεντρικὸ κλίτος τῆς ἰουστινιάνειας Βασιλικῆς μὲ ἐπιλεγμένα ἀρχιτεκτονικά της μέλη, ἐνσωματώνοντας μάλιστα κτιστοὺς πεσσοὺς ποὺ σώζονταν σῶοι, καθὼς καὶ τὴν κόγχη τοῦ Ἱεροῦ. Στὰ 2010, ὑπὸ τὴν ἐπίβλεψη τοῦ ἀρχιτέκτονα Πέτρου Κουφόπουλου, πραγματοποιήθηκε μερικὴ ἀναστήλωση τῆς ἀρχαίας Βασιλικῆς. Περισυλλέγοντας τοὺς ὀγκόλιθους ἀπὸ τὶς γύρω πλαγιές, ὁριοθετήθηκαν οἱ τοῖχοι καὶ ἀνακατασκευάστηκε ἡ πύλη του, δίνοντας τὴν δυνατότητα στὸν προσκυνητὴ νὰ ἔχει σαφῆ ἄποψη τῆς ἀρχικῆς μορφῆς τῶν ἐγκαταστάσεων.

Παράλληλα μὲ τὴν ἀνέγερση τῆς βασιλικῆς τῆς Κορυφῆς ξεκίνησε καὶ ἡ κατασκευὴ τῆς μνημειακῆς κλίμακος ἀνόδου ἀπὸ τὴν Μονὴ πρὸς τὴν ἁγία Κορυφή, μέσῳ τοῦ πλατώμα­τος τοῦ Προφήτου Ἠλία. Τὸ ἔργο κατασκευῆς 3750 περίπου λίθινων σκαλοπατιῶν καὶ δύο τοξωτῶν πυλίδων φαίνεται νὰ διήρκεσε ἀρκετὰ χρόνια. Καταλυτικὴ γιὰ τὴν χρονολό­γησή της στὰ τέλη τοῦ 6^ου αἰῶνος, εἶναι μιὰ ἐπιγραφή, πιθανότατα κτιτορική, λαξευμένη στοὺς θολίτες τῆς δεύτερης πυλίδας, ἡ ὁποία ἀναφέρει τὸν ἀββᾶ καὶ ἡγού­μενο Ἰωάννη. Ἡ πιθανότητα νὰ ἀναφέρεται στὸν ὅσιο Ἰωάννη τῆς Κλίμακος ὑποστηρίχθηκε κατ᾿ ἀρχὴν ἀπὸ τὸν Ι. Ševčenko ἤδη ἀπὸ τὸ 1966 καὶ ἐνισχύεται ὅλο καὶ περισσότερο σήμερα.

Στὴν Ἁγία Κορυφὴ εὑρίσκονται δύο σπήλαια, τὰ ὁποῖα κατὰ παράδοσιν συνδέονται μὲ τὴν παρουσία τοῦ Προφήτου Μωυσέως κατὰ τὴν Νομοδοσία καὶ τὰ θαυμαστὰ γεγονότα ποὺ τὴν συνόδευσαν.

Σὲ ἀπόσταση λίγων μέτρων ἀπὸ τὸ παρεκκλήσι ὑφίσταται ἕνα μικρὸ τετράγωνο μουσουλμανικὸ τέμενος. Κτίστηκε περὶ τὸν 11^ο-12^ο αἰῶνα, ἀκριβῶς ἐκτὸς τῶν ὁρίων τῆς ἀρχαίας Βασιλικῆς, ἐνσωματώνοντας οἰκοδομικὰ ὑλικά της.